دوره 11، شماره 22 - ( 12-1400 )
جلد 11 شماره 22 صفحات 15-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه هنر اصفهان
چکیده: (4931 مشاهده)
صنایع‌دستی از هنرهایی است که پتانسیل بالایی در ایجاد درآمد و جذب توریست دارد. برخی کشورها همچون چین و هند، با اتکا بر قابلیت‌های صادرات صنایع‌دستی، از درآمدهای ارزی فراوانی بهره برده‌اند. در ایران نیز رهایی از اقتصاد متکی به درآمدهای نفتی، با عنایت به تولید و صادرات غیرنفتی همچون صنایع‌دستی ضروری به نظر می‌رسد. میناکاری به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های صنایع‌دستی به‌واسطه تنوع محصولات تولیدی، به‌کارگیری طرح‌های اصیل ایرانی، مقاومت بالا در شرایط آب و هوایی مختلف، وزن کم و بستهبندی متناسب، از قابلیت‌های بسیاری در صادرات برخوردار است. پرسشی که در این مقاله مطرح‌شده این است که چه عواملی در صادرات محصولات میناکاری مؤثر بوده و اولویت‌بندی این عوامل چگونه است؟ هدف از این پژوهش که از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و جمع‌آوری داده ها به‌صورت کتابخانهای و میدانی انجام‌گرفته، شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر صادرات میناکاری است. روش‌های آماری به‌کاررفته در این تحقیق، آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t یک جامعه و آزمون مقایسه چند جامعه Anova) بوده و برای تعیین نرمال بودن جامعه آماری، آزمون کولموگروف- اسمیرنوف مورداستفاده بوده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و SMART-PLS صورت گرفته و برای محاسبه پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که به ترتیب مؤلفه‌های کیفیت، طراحی محصول، قیمت، قوانین و مقررات صادرات، آگاهی مدیران از فرصت‌های بازار و نوع کانال توزیع، بر میزان صادرات محصولات مینا مؤثر بوده و مؤلفه تبلیغات بر صادرات محصولات مینا تأثیر معناداری ندارد. همچنین کیفیت و طرح محصول در بالاترین رتبه و تبلیغات دارای کمترین رتبه است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |