1- دانشگاه پیام نور تهران ، dr.m.mobini@gmail.com
2- دانشگاه پیام نور
چکیده: (6342 مشاهده)
در هنر ساسانی، نقش پادشاهان اغلب، سوار بر اسب و همراه با نمادهای سلطنتی و فر و شکوهِ شاه رایج است. در تصاویر برجایمانده از اسب پادشاهان ساسانی، یک جفت شکل مخروطی، در بعضی موارد دایرهشکل (منگوله) در پشت اسب آویزان است. این منگولهها توسط زنجیری به جل یا پاردم اسب متصل شده است. بسیاری معتقدند این منگولهها برای تزیین اسبهای ساسانی بهکار برده میشدند. باتوجهبه استفاده مکرر این نقش برای اسب پادشاهان، این فرضیه شکل میگیرد که استفاده از این نقوش در هنر ساسانی، فراتر از تزیین بوده، مفهومی نمادین و سلطنتی در هنر ساسانی داشته است. هدف این پژوهش، شناسایی مفهوم و کاربرد منگولهها در هنر ساسانی بهویژه نقوش بشقابهاست. برایناساس، سؤال اصلی پژوهش مطرح میشود که نقش منگوله چه مفهوم و کاربردی در هنر ساسانی و بهخصوص در بشقابهای آن دوره داشته است؟ نقوش منگولهها در چندین اثر بررسی میشود که شامل بشقابهای نقره و طلای ساسانی و سنگنگارههاست. در بررسی این تصاویر از روش توصیفیتحلیلی استفاده شده و این نتیجه بهدست آمده است که احتمالاً نقوش منگولهها از نقش گلهای گوناگون، بهویژه گل نیلوفرِ دوره ساسانی اقتباس شده و چون گل نیلوفر نمادی از فَر بوده است، منگولهها نیز نمادی از فر شاهی بهشمار میآمده است و در جنگها احتمال پیروزی پادشاه بر دشمن خود را افزایش میداده و عنصری برای مشروعیتبخشیدن به قدرت شاهنشاه بوده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
هنرهاي تجسمي